Waar eerst verzadigd vet als het grootste kwaad werd gezien,
is suiker nu de nieuwe boeman in de voedselbranche. Nou ja nieuw, we weten al
een tijdje dat te veel suiker dik maakt. Ondanks dit bewustzijn wordt een
groeiend deel van de Nederlandse bevolking steeds dikker. Ook al verschijnen er
steeds meer suikervrije varianten van voedselproducten, we eten nog steeds te veel
suiker. Maar waarom eten we onszelf nog steeds obees aan suiker?
Rebecca Rijnders zegt dat wij verslaafd zijn aan suiker. Er zijn zelfs nog meer gelijkenissen tussen de werking van alcohol en suiker in ons lichaam, volgens Rebecca. Zo zou naast de verslaving suiker dezelfde schadelijke werking op de lever hebben als alcohol dat heeft.
Volgens Rebecca Rijnders is een suikertax de oplossing. Door
net als bij alcohol accijns op suikerhoudende producten te heffen geef je een
duidelijk signaal af aan de bevolking en
kunnen de belastingsinkomsten direct ingezet worden om de groeiende
zorgkosten in toom te houden. Maar is een suikertax nou wel de juiste
maatregel? Gaat dit het verschil maken?
Waarom suiker
De reden waarom suiker toegevoegd wordt aan producten (naast
de zoete smaak) verschilt per type product. Bij producten zoals fruitjam heeft
suiker een conserverende werking, bij brood of bier dient het als brandstof
voor het gist en in ijs werkt het als vriespuntverlaging, waardoor de structuur
zacht is. Dit zijn slechts enkele voorbeelden.
Maar naast de functionele redenen wordt suiker in
voedingsmiddelen vaak toegevoegd als goedkoop vulmiddel of als smaakafleider.
Op die manier is het mogelijk om goedkope voedselproducten te maken, en dat is
wat de consument graag wil. Zoals bij veel impasses is de oplossing niet in één
kamp te vinden. Zowel de producent als de retailer en de consument dienen hun
verantwoordelijkheid te nemen.
De producent zou suiker moeten vermijden als goedkoop
vulmiddel in producten. Dit gaat er echter wel voor zorgen dat producten
duurder gaan worden. De retailer moet er voor zorgen dat het aanbod van
‘ongevulde’, duurdere producten gestimuleerd wordt, wellicht door de marges
anders te verdelen.
De consument dient in te gaan zien dat goedkope producten
niet voor niets goedkoop zijn. Dit gaat altijd ten koste van iets, en vaak dus
ook ten koste van gezondheid. De consument zal de duurdere, echte producten
gaan moeten kopen in plaats van altijd te kiezen voor het goedkoopste alternatief.
Om de consument dit in te laten zien zal zowel de producent
als de retailer een gedeelde verantwoordelijkheid moeten dragen in
communicatie. De producent via reclame-uitingen en de retailer op de
winkelvloer. Ook de overheid dient een steentje bij te dragen via voorlichting.
Een suikertax kan wel voor wat bewustzijn zorgen, maar draagt
ook een groot risico met zich mee. De beweegreden om suiker toe te voegen aan
producten is de prijs. Een hogere prijs zal vooral resulteren in nog meer
‘geknutsel’ aan producten om toch vooral goedkoop te blijven.
De tijd van het naar elkaar wijzen in de discussie
rondom gezonde voeding, suiker en obesitas is voorbij. Niet meer wachten tot
een ander iets doet, maar zelf initiatief tonen en handelen.
Deze blog verscheen eerder op foodforfood.info
Geen opmerkingen:
Een reactie posten