Het
etiket op een verpakt voedselproduct is bij uitstek de plaats waar producent
kan communiceren met de consument. Een producent wil deze ruimte het liefst
uitsluitend inzetten om de consument te verleiden: koop mij! De warenwet
verplicht de fabrikant echter om de consument te informeren wat er in de
verpakking zit.
Consumentenwaakhond
Foodwatch oppert nu een uitbreiding van de wetgeving om misleiding op
voedselverpakkingen beter te kunnen voorkomen. Of nóg meer regeltjes nu de
oplossing zijn, weet ik niet. Maar ik moet toegeven dat er regelmatig onzin
wordt verkocht op etiketten om het verpakte product lekkerder, gezonder of
duurzamer te doen voorkomen dan het werkelijk is.
Neem
bijvoorbeeld het fruitsappenschap. Op het etiket van veel verhitte fruitsapjes
staat schaamteloos ‘vers geperst’. Op andere varianten zien we afbeeldingen van
exclusieve of exotische fruitsoorten, terwijl hiervan in feite maar enkele
procenten in het sapje te vinden zijn. In vrijwel alle schappen in de
supermarkt kom je vergelijkbare gevallen tegen. Kritische consumenten prikken
steeds vaker door die misleidingen heen. Ze verspreiden hun kennis via social
media. Voor je het weet, lig je op straat.
Eerlijkheid
duurt dus echt het langst. De enige manier om toekomstbestendige producten op
de markt te zetten, is ze niet alleen extrinsiek (verpakking en reclame), maar
ook intrinsiek (het verpakte product zelf) te laten kloppen met de waarheid.
Dit artikel verscheen eerder als column in vakblad voedingsindustrie.